kiedy ciało się nie porusza mówimy o tarciu statycznym
Gdy chcemy poruszyć ciało, siła tarcia statycznego, która na nie działa, rośnie wraz z siła zewnętrzną i ją równoważy. Może ona rosnąć tylko do pewnej granicy. Gdy zewnętrzna siła przekroczy tą granicę, ciało zaczyna się poruszać
Kiedy ciało się porusza mówimy o tarciu kinetycznym
Czynnikami wpływającymi na siłę tarcia są:
siły nacisku (działającej między jednym ciałem a drugim; są większe kiedy ta sił jest większa)
rodzaju powierzchni (są mniejsze, gdy przynajmniej jedna z powierzchni jest gładka)
Podczas ruchu człowieka występuje tarcie statyczne bowiem liczy się fakt, że stopa nie porusza się względem podłogi
tarcie kinetyczne występuje np. w trakcie poślizgu
w trakcie jazdy samochodem wstępuje tarcie statyczne
W odróżnieniu od tarcia opór ośrodka działa tylko na ciała, które się poruszają
siła oporu ośrodka jest większa w wodzie a niżeli w powietrzu a tym bardziej w smole, ponieważ zależy ona od rodzaju ośrodka
Opór ośrodka zależy od prędkości. Im większa prędkość, tym ten opór będzie większy.
tarcie nie zależy od prędkości
Kształt ciała ma znaczenie dla siły oporu ośrodka. im mniejsza powierzchnia tym szybciej coś będzie się poruszać zatem siła oporu będzie mniejsza
Fo=Fg, kiedy Fw się ustabilizowała (czyli już nie rośnie, zatem równa jest 0)
w Przypadku jednakowych prędkości ciało o większej powierzchni doznaje większego oporu
W przypadku różnych prędkości stałych, a więc ruchu jednostajnego, na każde z ciał będzie działała taka sama siła oporu powietrza
Gdy próbujemy poruszyć jedno ciało po powierzchni drugiego, pojawia się siła tarciastatycznego, która równoważy przyłożoną siłę.
Siłą tarcia statycznego nie może przekroczyć pewnej maksymalnej wartości. Gdy działamy siłą większą od tej maksymalnej wartości, ciało zaczyna się poruszać
Między poruszającymi się ciałami działa siłą tarcia kinetycznego, ale ma ona wartość mniejszą niż maksymalne tarcie statyczne
Siła tarcia jest tym większa, im większa jest siła nacisku jednego ciała na drugie i im bardziej chropowata jest powierzchnia styku.
Opór ośrodka zależy od rodzaju ośrodka oraz prędkości i kształtu ciała