Don Santiago de los Santos, kung saan mas popular sa taging Kapitan Tiago, ay isang marangyang salu-salo sa kanyang bahay na nasa daang Anluwage na karatig ng Ilog-Binundok.
Ang handaan ay gagawin sa kanyang bahay na nasa daang Anluwage na karatig ng Ilog-Binundok.
Ang paayaya ay madaling kumalat sa lahat ng sulok ng Maynila.
Bawat isa ay gustong dumalo sapagkat ang mayamang Kapitan ay kilala bilang isang mabuting tao, mapagbigay at laging bukas ang palad sa mga nangangailangan.
Nang gabing iyon dagsa ang mga panauhin na gaya ng dapat asahan.
Puno ang bulwagan.
Ang nag-iistima sa mga bisita ay si Tiya Isabel, isang matandang babae na pinsan ng may-bahay.
Kabilang sa mga bisita sina Tinyente ng guardia civil, Pari Sibyla, ang Kura paroko ng Binundok, si Padre Damaso na madaldal at mahahayap ang mga salita at dalawang Paisano.
Ang isa ay kararating lamang sa Pilipinas.
Ang kararating na dayuhan ay nagtatanong tungkol sa mga asal ng mga katutubong Pilipino.
Ipinaliwanan ni Pari Damaso ang kanyang mapanlait na ugali.
Nilibak niya ang mga Indiyo.
Ang tingin niya sa mga ito ay hamak at mababa.
Lumitaw din sa usapan ang panlalait ng mga Espanyol tungkol sa mga Pilipino noong mga nakalipas na araw.
Mapanlibak si Pari Damaso.
Kung kaya’t iniba ni Pari Sibyla ang usapan.
Napadako ang usapan tungkol sa pagkakalipat sa ibang bayan ni Padre Damaso pagkatapos ng makapagsilbi sa loob ng 20 taon bilang kura paroko ng San Diego.
Sinabi niya kahit na ang hari ay hindi dapat manghimasok sa pagpaparusa ng simbahan sa mga erehe.
Ipinaliwanan na ni Tinyente ang umpukan, pagkatapos nitong makapagpaliwanag.
Sinikap ni Pari Sibyla na pakalmahin ang loob ni Pari Damaso.
Lumawig muli ang talakayan.
Dumating ang ilan pang mga bagong panauhin.
Ilani sa mga ito ay ang mag-asawang sina Dr de Espadaña at Donya Victorina.