Ang Sarsuwela o Dula ay isang uri ng panitikan na ang layunin ay itanghal sa tanghalan o entablado.
Ang mga taong dalubhasa sa larangan ng pagsusulat ng mga dulang itinatanghal ay
tinatawag na mandudula o dramatista.
Unti-unting humina ang sarsuwela nang dumating ang “ Bodabil “ o “ stage show “
Iskript– Ang pinakakaluluwa ng dula; lahat ng bagay na isinaalang-alang sa dula ay naaayon dito
Tanghalan – Anumang pook na pinagtatanghalan ng isang dua. Ito ay maaaring sa daan, silid-aralan, entablado, at iba pa.
Direktor – Ito ang nagpapakahulugan sa isang iskrip; siya ang
nagpa-pasiya sa itsura ng tagpuan, damit ng tauhan, at pati na rin
ang pagganap at pagbigkas ng mga tauhan ay dumidipende sa interpretsyon ng direktor sa iskrip
Manonood - Ang nagpapahalaga sa dula. Sila ang pumapalakpak
sa galing at husay ng nagtatanghal. Pinanonood nila nang may
pag- papahalaga ang bawat tagpo, yugto, at bahagi ng dula
Eksena - Pag labas-masok ng mga tauhan sa tanghalan.
Tagpo - Ang pagpapalit ng tagpuan.
Tagpuan - Panahon o pook kung saan naganap ang pangyayari sa dula
Tauhan - Ang mga kumikilos at nagbibigay buhay sa dula
Suliranin - Ito ay makikita sa simula o sa kalagitnaan ng dula na
nagsasadya sa mga pangyayari
Saglit na kasiglahan - Paglaya o pagtakas ng mga tauhan sa suliraning nararanasan
Kasukdulan - Pinakanakakapanabik na bahagi ng tula. Kung saan nasusubok ang katatagan ng tauhan.
Kakalasan - Unti-unting pagtukoy sa kalutasan sa mga suliranin at pag-ayos sa mga tunggalian.
Kalutasan - Dito nalulutas, nawawaksi, at natatapos ang mga suliranin at tunggalian sa dula
Wakas - Ang nagbibigay ng konklusyon at sa mga pangyayari sa mga tauhan at sa kabuoan
Atang dela Rama – Siya ang tinaguriang “ Reyna ng sarsuwela “ sa Pilipinas.
Severino Reyes – Siya ay isinilang sa Sta.Cruz, Maynila noong Pebrero 11, 1861.
Si severino reyes ay mas kilala bilang “ Lola Basyang “.
Ang pangalang Lola Basyang ay nakuha niya sa kaniyang kapitbahay na si Gervacia de Guzman.
Si Severino Reyes ay itinuturing bilang “ Amang Sarsuwelang Tagalog “.