nauka o zmianach zachodzących w przyrodzie pod wpływem działalności człowieka oraz łagodzenia skutków; przeciwdziałanie zanieczyszczeniom + przywracanie zniszczonych elementów
działalność mająca na celu zachowanie, właściwe wykorzystanie oraz odnawianie zasobów przyrody ożywionej i nieożywionej (dot. gatunków zagrożonych wyginięciem, ich siedlisk i przyrody nieożywionej)
Nauka o strukturze i funkcjonowaniu przyrody, zajmująca się badaniem oddziaływań pomiędzy organizmami a ich środowiskiem oraz wzajemnie między tymi organizmami.
wszystkie wymagania osobników danego gatunku, które muszą zostać spełnione, aby mogły one przeżyć i wydać na świat potomstwo: warunki środowiska, zasoby środowiska, powiązania z innymi organizmami
minimalne, maksymalne i optymalne wartości danego czynnika nie są stałe, lecz mogą zmieniać się w zależności od zmian, jakim podlegają pozostałe czynniki (tolerancja na dany czynnik zmienia się w zależności od pozostałych czynników)
rośliny wodne, słabo rozwinięty system korzeniowy, cienkie i elastyczne łodygi, aerenchyma, pobierają wodę całą powierzchnią ciała, zróżnicowana budowa liści (rośliny zanurzone w wodzie, o liściach pływających i ziemno-wodne)
rośliny stanowisk wilgotnych, niezdolne do przetrwania okresów suszy, słabo rozwinięty system korzeniowy, delikatne łodygi, duże i cienkie blaszki liściowe, intensywna transpiracja
rośliny stanowisk o umiarkowanej wilgotności, zdolne do przetrwania krótkotrwałych okresów suszy, dobry system korzeniowy, tkanka przewodząca, okrywająca, miękiszowa
rośliny pustynne gromadzące wodę w tkankach łodygi (kaktusy, wilczomlecze), rzadziej liści (aloesy, rojniki). Najbardziej znane sukulenty, czyli kaktusy, nie mają typowych liści.