Weten dat het primaire sjögrensyndroom wordt geassocieerd met een verhoogd risico op lymfoom
Een bijkomend raynaudfenomeen, slikstoornissen, rash, spierzwakte en hoge bloeddruk kunnen wijzen op systeemziekten
Een positieve ANF kan voorkomen bij een groot deel van de gezonde bevolking en staat niet gelijk aan de diagnose van een systeemziekte
Cutane lupus erythematosus kan louter cutaan voorkomen zonder systemische auto-immuniteit
Mucocutane manifestaties van SLE omvatten lupus-vlinder-rash, subacute en chronische cutane lupus erythematosus, alopecia en fotosensitiviteit
Musculoskeletale manifestaties van SLE omvatten spierpijn, inflammatoire polyartritis, jaccoudartropathie en geen erosieve artritis
Jaccoudartropathie kan voorkomen bij SLE en het primaire sjögrensyndroom
Renale betrokkenheid bij systemische lupus erythematosus (SLE) komt voor bij ongeveer de helft van de gevallen
Renale betrokkenheid wordt gekenmerkt door proteïnurie, hematurie en leukocyturie
Klinische manifestaties van renale betrokkenheid zijn arteriële hypertensie, oedemen, proteïnurie en nierfunctiebeperking
Serositis bij SLE kan pleuritis en pericarditis omvatten
Pleuritis wordt gekenmerkt door scherpe thoracale pijn die toeneemt bij inademen
Pericarditis wordt gekenmerkt door thoracale pijn die toeneemt bij diep inademen en platliggen
Lymfadenopathieën of splenomegalie bij SLE duiden op ziekteactiviteit en gaan vaak gepaard met vermoeidheid, subfebriliteit, koorts, nachtzweten en vermagering
Zwangerschappen bij SLE-patiënten zijn hoogrisicozwangerschappen vanwege het verhoogde risico op miskraam, vroeggeboorte en mors in utero
Diagnose van SLE wordt gesteld op basis van anamnese, klinisch onderzoek en biochemie
Bij SLE worden vaak cytopenieën gezien, zoals anemie, leukopenie en milde thrombocytopenie
ANF is positief bij meer dan 95% van de SLE-patiënten en heeft een hoge sensitiviteit
Anti-dsDNA-antistoffen zijn specifiek voor SLE en correleren met ziekteactiviteit, vooral bij lupus nefritis
Antifosfolipidenantistoffen worden geassocieerd met het antifosfolipidensyndroom en kunnen leiden tot trombose en miskramen
Anti-Ro- en anti-La-antistoffen komen vaak voor bij SLE en kunnen neonatale lupus veroorzaken
Differentiaaldiagnose van SLE omvat reumatoïde artritis, virale infectiegerelateerde artritis, systeemsclerose, primair sjögrensyndroom, MCTD, infectieuze of maligne aandoeningen
Behandeling van SLE omvat UV-bescherming, antimalariamiddelen, glucocorticoïden, immuunsuppressiva en belimumab
SLE is een multisysteem auto-immune aandoening die vooral jonge vrouwen treft
Primair sjögrensyndroom (pSjS) is een auto-immune systeemaandoening die vooral de exocriene klieren aantast
Orale en oculaire siccaklachten staan bij pSjS bijna altijd op de voorgrond
Primair sjögrensyndroom heeft een prevalentie van 1 op 1000
Primair sjögrensyndroom treft vooral vrouwen (vrouw/man-ratio 14-24/1)
Primair sjögrensyndroom komt voornamelijk voor op middelbare leeftijd (30-59 jaar)
Klinische manifestaties van primair sjögrensyndroom:
Orale sicca: pijnlijke mond, last bij eten of spreken, kan leiden tot slikstoornissen, dysfagie, orale candidiasis, cariës en parodontitis
Oculaire sicca: jeukende ogen, vreemdvoorwerpgevoel, kan leiden tot chronische irritatie en keratoconjunctivitissicca
Bij systemische ziekteactiviteit kunnen alle organen worden aangetast
Toenemende B-celactivatie met lymfadenopathieën, forse productie van immuunglobulines en autoantistoffen
Verhoogd risico op maligne transformatie en evolutie richting lymfoom
Diagnose van primair sjögrensyndroom:
Gebaseerd op aanwezigheid van chronische siccaklachten, objectivering van auto-immuniteit met specifieke auto-antistoffen of anatoompathologisch onderzoek van speekselklier
Laboratoriumonderzoek bij primair sjögrensyndroom: