sociologija modernosti

• Ekonomski život modernog doba - od ranog XIX do sredine XX veka, mnogim pažljivim analitičarima društva činilo se da je industrijski kapitalizam okrenuo starija i tradicionalnija društva naglavačke. Sociolozi su usmeravali pažnju na često katastrofalne posledice te velike transformacije - konkretno na sve veće nejednakosti između klasa i na fizički zahtevne i često ponižavajuće poslove.
• Promene u društvenoj organizaciji - zapazili su opšte tendencije centralizacije u organizaciji društva. Pratili su kretanja stanovništva iz raštrkanih seoskih naselja u gradske centre i videli su da budućnost zahteva sve veće i veće gradove, Uočili su ono što su smatrali nepovratnim udaljavanjem od lične vlasti u "tradicionalnim" društvima - vladavina kralja ili lokalnog "moćnika" - ka bezličnoj kontroli zasnovanoj na birokratskim pravilima.
• Šta su moderni sociolozi smatrali kada je u pitanju reintegracija društvenog poretka? Smatrali su da je društveni poredak sve više stratifikovan i podeljen. Neki su smatrali da se veća inkluzija može ostvariti progresivnim i postepenim reformama; drugi su pak razmišljali o revolucionarnoj transformaciji koja bi vodila u socijalizam i komunizam
• Šta je i reformatorima i radikalnim sociolozima bilo zajedničko? Bila im je zajednička vizija integracije koja će omogućiti veće jedinstvo - vizija jednakosti koja je zavisila od sve veće kohezije među ljudima iz različitih grupa: ekonomskih, religijskih, etničkih i rasnih.
• Šta predstavlja najuočljiviju karakteristiku i klasičnih i modernih socioloških "priča"? To da su se pitanja rodnih odnosa uzimala „zdravo za gotovo”. Kako su se žene sve više suočavale sa nepovoljnim ekonomskim, političkim i kulturnim transformacijama svog doba, činjenica da su njihove mogućnosti za javna postignuća bile izuzetno ograničene skoro da uopšte nije pobudila interesovanje sociologa.
• Na šta klasični i moderni sociolozi nisu mnogo obraćali pažnju? Na emocije, ljubav, prijateljstvo, rekreaciju i zabavu.
• Okcidentalizam nasuprot orijentalizmu - ta sociološka promišljanja bila su prikazivana kao deo šire priče o osobenostima zapadnjačkih društava u odnosu na nezapadnjačka (orijentalna) društva.
• Kako je opisivana racionalizacija, centralizacija, industrijalizacija i raskol između privatne i javne sfere? Opisivani su u evolucionističkom smislu, kao kretanje napretka od Istoka ka Zapadu. Oni su bili viđeni kao „napreci” koji su pokazivali superiornost modernih i nedostatke tradicionalnijih društava. Istorijski narativ je ukazivao na to da nezapadnjačke civilizacije nisu posedovale društveni kapacitet za modernizaciju.