De rest van haar korte leventje bracht ze eenzaam en ontroostbaar door in een verlaten vallei, waar ze schuilde in een grot. Haar vlees smolt weg, haar botten versteenden en al gauw was er niets meer van haar over dan haar stem. Mocht je ooit een smalle vallei vinden, of een grot, roep dan eens, dan kun je haar nog horen antwoorden.