Cytunodd Hume gyda Kant, yn dweud fod o'n rhagdybiaeth ffug o fodolaeth, oherwydd nid yw e'n rhesymegol neu yn angenrheidiol i Dduw i fodoli
Mae bodolaeth Duw yn amodol, ac felly yn dibynnu ar farn personol
Fel mae'n bosib dweud fod Duw yn bodoli, mae yr un mor bosib dweud fod o ddim yn bodoli
Hume a Kant yn dweud mae'n bosib i symud i ffwrdd o "de dicto", sef bod Duw ddim yn angenrheidiol neu yn di-angenrheidiol