Tekstong Naratibo

• TEKSTONG NARATIBO

  • pagsasalaysay o pagkukuwento ng mga pangyayari sa isang tao o mga tauhan, nangyayari sa isang lugar at panahon o sa isang tagpuan nang may maayos na pagkakasunod-sunod mula sa simula hanggang katapusan.
• Punto de Vista

  • may mga matang tumutunghay sa mga pangyayari. Ito ay ginagamit ng manunulat sa paningin o pananaw sa pagsasalaysay.
• Punto de Vista

  • Unang Panauhan: sa pananaw na ito, isa sa mga tauhan ang nagsasalaysay ng mga bagay na kanyang nararanasan, naalala, o naririnig kaya gumagamit ng panghalip na AKO.
  • Ikalawang Panauhan: dito mistulang kinakausap ng manunulat ang tauhang pinagagalaw niya sa kuwento kaya’t gumagamit siya ng mga panghalip na KA at IKAW.
  • Ikatlong Panauhan: ang mga pangyayari sa pananawna ito ay isinasalaysay ng isang taong walang relasyon sa tauhan Kaya ang panghalip na ginagamit ay SIYA.
• TATLONG URI NG PANANAW

  • Maladiyos na panauhan – Nababatid niya ang iniisip ng lahat ng tauhan.
  • Limitadong panauhan – Nababatid niya ang iniisip at ikinikilos ng isa sa mga tauhan subalit hindi sa iba pang tauhan.
  • Tagapag-obserbang panauhan – Hindi niya napapasok o nababatid ang nilalaman ng isip at damdamin ng mga tauhan.
• Kombinasyong Pananaw o Paningin

  • dito ay hindi lang iisa ang tagapagsalaysay kaya’t iba’t ibang pananaw o paningin ang nagagamit sa pagsasalaysay. Karaniwan itong nangyayari sa nobela.
• Direktang Pagpapahayag

  • Sa ganitong uri ng pagpapahayag, ang tauhan ay direktang o tuwirang nagsasaad o nagsasabi ng kanyang saloobin, diyalogo, o damdamin. Ito ay ginagamitan ng PANIPI.
• Di Direktang Pagpapahayag

  • Ang tagapagsalaysay ang naglalahad sa sinasabi, iniisip o nararamdaman ng tauhan sa ganitong uri ng pagpapahayag. Hindi na ito ginagamitan ng PANIPI.