Save
Filosofie H4 en H5
Save
Share
Learn
Content
Leaderboard
Learn
Created by
Thijs Vankevelaer
Visit profile
Cards (22)
You need to enable
JavaScript
to run
this app.
De stoïcijnen zijn een filosofische stroming die ontstond in
Athene
,
Griekenland
Seneca en Epictetus waren de
2
belangrijkste denkers
Stoïcisme is gebaseerd op
logica
en
rationele
denken
Olaf Scholz
is een hedendaagse leider die het stoïcsme vandaag nog
toepast
Voor
de stoîcijnen
is leven in overeenstemming met de natuur het
principiële
uitgangspunt.
Een uitgangspunt tot geluk is
apatheia
, een staat waarin
emoties
of passies afwezig zijn of je niet van slag maken.
Martha Nussbaum gelooft dat
emoties
een
intelligente
reactie is op dingen die een waarde voor on shebben, die we belangrijk vinden.
Emoties
zijn een vorm van
cognitie
Emoties
zijn volgens haar essentieel voor een rijk en zinvol
leven
en om waarde te vinden in de wereld
Arthur Schopenhauer
was een
Duitse filosoof
die vooral bekent staat als een aartspessimist, dit is te witen aan zijn visie over geluk
Volgens hem bestaat geluk niet en worden de
mensen
die het najagen alleen maar
teleurgesteld
Omdat de wereld onze
verlangens
niet kan bevredigen, kent ons zinloze bestaan volgens hem alleen maar
pijn
en lijden
De
mens
is een willend wezen, waarbij het
verlangen centraal
staat en niet het redelijke verstand
het
intellect
is
ondergeschikt
aan de wil
De 'wil'
is volgens hem geen
vrije
wil
, maar iets dat de mens (en de hele natuur) beheerst en voortdrijft.
Het is een
blinde kracht
die zich in de menselijke ervaring uit als verlangen,
daardoor
zorgt
de wil ervoor dat we nooit gelukkig zullen
zijn
Zodra we ons
verlangen
bevredigen,
verlangen
we alweer naar iets anders, wie niet langer wil, zal rust vinden
Het is dus de kunst om aan die wil te ontsnappen, dit kun je doen door onder
meer muziek
,
meditatie
en
filosofie
volgens
Friedrich Nietzsche
heeft het geen
nut
om op zoek te gaan
naar geluk
, omdat niemand zal vinden wat hij zoekt.
Enkel wanneer d mens het
streven naar geluk opgeeft
, kan hij werkelijk worden wie hij is en openstaan voor het leven
Nietzsche
geeft een
positiev betekenis
aan lijden. Hij ziet het als een
noodzakelijke
stap om een
geslaagd
mens te worden.