Noong 1995, inilarawan ni Salazar ang panitikan bilang, "isang lakas na nagpapagalaw sa lipunan. Dinagdag pa niyang isa itong kasangkapang makapangyarihan na maaaring magpalaya sa isang ideyang nagpupumiglas upang makawala. Para sa kaniya, isa rin itong kakaibang karanasanv pantaong natatangi sa sangkatauhan".