Hoofdstuk 1

• Psychodiagnostisch onderzoek


  1. Cliënt wordt doorverwezen naar diagnosticus

  2. Cliënt gaat zelf naar diagnosticus

  3. Diagnosticus analyseert hulpvraag cliënt en aanvraag verwijzer

  4. Diagnosticus stelt drie soorten vragen

  5. Diagnosticus stelt diagnostisch scenario op

  6. Diagnosticus toetst theorie in vijf stappen
• Diagnostische cyclus


  Observatie, inductie, deductie, toetsing en evaluatie
• Vijf basisvragen in klinische psychodiagnostiek

  • Onderkenning
  • Verklaring
  • Predictie
  • Indicatie
  • Evaluatie
• Onderkenning


  Wat zijn de problemen? Inventarisatie, beschrijving, ordening, categorisering en inschatting ernst probleemgedrag. Verschil tussen classificatie en diagnostische formulering.
• Verklaring


  Waarom zijn er problemen? Locus (persoon of situatie), aard van de controle (oorzaak of reden), synchrone en diachrone verklaringscondities, inducerende en continuerende condities.
• Predictie


  Hoe zullen de problemen zich verder ontwikkelen? Kansen, verband tussen predictor (huidig gedrag) en criterium (toekomstig gedrag).
• Indicatie


  Hoe kunnen de problemen worden opgelost? Kennis over behandelingen, relatief nut, aanvaarding door cliënt.
• Evaluatie


  Zijn de problemen voldoende opgelost na de behandeling? Rekening gehouden met diagnose en behandelingsvoorstel, effect van proces en behandeling op gedragsverandering.
• Diagnostisch proces: van aanmelding tot verslag


  1. Aanmelding

  2. Reflectie van de diagnosticus

  3. Diagnostisch scenario
• Aanmelding


  Analyse en specificatie van de aanvraag en de hulpvraag, raadplegen van dossiergegevens
• Informatie over de verwijzer


  • Referentiekader van de verwijzer
  • Onderscheid tussen feitelijke en eigenlijke verwijzer
  • Bevoegdheden van verwijzers
• Analyse van de aanvraag


  Kennis nemen van het type en de inhoud van de aanvraag, open of gesloten, samenvallend met de setting
• Analyse van de hulpvraag


  Exploratie van de belevingswereld, uitvragen van houding van de client en andere factoren
• Reflectie van de diagnosticus


  Toekennen van gewichten aan verschillende stukken informatie, bewustzijn van mogelijke biases
• Diagnostisch scenario


  Ordenen van vragen van aanvrager en client, opstellen van eerste voorlopige theorie, niet alle problemen onder onderkenning plaatsen
• Diagnostisch onderzoek


  1. Hypothesevorming

  2. Keuze van onderzoeksmiddelen

  3. Formulering van toetsbare voorspellingen

  4. Afname en scoring

  5. Argumentatie

  6. Verslag
• Keuze van onderzoeksmiddelen


  Instrumenten, observaties, anamnestische informatie, gegevens van informanten
• Formulering van toetsbare voorspellingen


  Criteria op basis van bijvoorbeeld DSM-dimensies, vooraf opgesteld om bias te voorkomen
• Afname en scoring


  Kwalitatieve en kwantitatieve informatie, interpretatie met behulp van normtabellen, observaties tijdens afname
• Argumentatie

  Terugkoppeling van resultaten aan hypothesen en voorspellingen, rekening houden met betrouwbaarheid, verwerpen of behouden hypothesen, samenvatten nieuwe informatie
• Verslag

  Opnemen van resultaten in stappen diagnostisch proces, conclusies beargumenteren, onderscheid feiten en interpretaties, helder beschrijven voor aanvrager
• Diagnose behandel combinaties (DCB's)

  Verzekeren dat behandelingen evidence-based zijn, efficiënt voor verzekeraars, nadeel is moeilijk passende behandeling vinden bij meerdere klachten of onduidelijke problemen