polegał na przyznaniu dziedzicom koniecznym roszczenia pieniężnego do spadkodawcy testamentowego, stanowiącego
równowartość, przysługującej im części spadku, jaką na ich rzecz zastrzegała ustawa.
Zachowek jako system zabezpieczenia przyjął
Landrecht pruski, ABGB, BGB, polski kodeks cywilny z 1964r.
ABGB z dziedziców koniecznych uznawał dzieci, a w ich braku rodziców.
Za dziedzica koniecznego w prawie austriackim nie uznawano małżonka.