Exegi monumentum

• Ik heb een monument voltooid, duurzamer dan brons, hoger dan de koninklijke ligging van de piramides, dat geen alles aanvretende regenbui, geen onbeheerste noordenwind, geen ontelbare reeks van jaren en het vluchten van de tijd zal verwoesten.

  Ik zal niet helemaal sterven en een groot deel van mij zal ontsnappen aan de dood onafgebroken zal ik groeien en eigentijds blijven door de lof van het nageslacht, zolang als de opperpriester het Capitool zal betreden samen met de zwijgende Vestaalse maagd.
• Ik zal genoemd worden in de streek waar de onstuimige Aufidus bruist en waar Daunus in een waterarm land over een boerenvolk heeft geregeerd, men zal zeggen dat ik, hoewel van lage afkomst, machtig geworden, als eerste de Griekse poëzie naar Italische versmaten heb overgebracht.

  Aanvaard, Melpomene, mijn trots, verkregen door verdiensten en omkrans mij welwillend het hoofd met Delphische laurier.