Τα έσοδα του αθηναϊκού κράτους την περίοδο αυτή προέρχονταν από την εκμετάλλευση των μεταλλείων, τη φορολογία, το φόρο των συμμάχων και τις έκτακτες εισφορές.
Βασική πηγή εσόδων από έκτακτες εισφορές ήταν ο θεσμός της λειτουργίας. Πρόκειται για δαπάνες στρατιωτικών και θρησκευτικών εκδηλώσεων που αναλάμβαναν οι πλουσιότεροι πολίτες. Αυτές ήταν υποχρεωτικές και είχαν τιμητικό συγχρόνως χαρακτήρα.
Οι σπουδαιότερες από αυτές ήταν: η χορηγία, η τριηραρχία, η αρχιθεωρία, η εστίαση, η γυμνασιαρχία.
Η χορηγία, ήταν λειτουργία σύμφωνα με την οποία ο χορηγός είχε την υποχρέωση να δώσει τα χρήματα για τη διδασκαλία ενός θεατρικού έργου.
Η τριηραρχία, ήταν λειτουργία κατά την οποία ο τριήραρχος είχε την υποχρέωση της συντήρησης και του εξοπλισμού μιας τριήρους.
Η αρχιθεωρία ήταν λειτουργία για τα έξοδα της επίσημης αποστολής (θεωρίας) σε πανελλήνιες γιορτές.
Η εστίαση ήταν λειτουργία για τα έξοδα του δείπνου μιας φυλής σε θρησκευτικές γιορτές.
Η γυμνασιαρχία ήταν λειτουργία για την τέλεση αγώνων λαμπαδηδρομίας στα Παναθήναια.