BAB 4.1: MAKSUD TAMADUN

• Pada umumnya, tamadun ditakrifkan sebagai suatu pencapaian tertinggi oleh sesuatu masyarakat dalam pelbagai bidang.
• Bahasa Yunani:

  • Perkataan tamadun (civilisation) diambil daripada perkataan Yunani, iaitu “civitas” yang bermaksud bandar atau kota.
  • Tahap kemajuan dalam kehidupan masyarakat dicapai dalam bidang kebudayaan, sains, industri dan sistem kerajaan.
• Bahasa Inggeris:

  • Tamadun disebut civilisation, iaitu tahap pembangunan manusia dan organisasi yang dianggap paling maju.
  • Tahap pembangunan tersebut merangkumi pengetahuan, kepercayaan, seni, moral, undang-undang, adat dan kebolehan manusia atau organisasi.
• Bahasa Arab

  • Perkataan tamadun dalam bahasa Arab ialah mudun, madain dan madana, yang bermaksud tinggi budi bahasa dan pembukaan bandar.
  • Istilah lain yang sama pengertiannya ialah hadharah dan hadari.
  • Hadharah bermaksud kawasan, daerah, bandar, kota, kampung dan kawasan yang digunakan untuk bercucuk tanam.
  • Hadari pula bermaksud tanah atau rumah yang didiami oleh masyarakat, tahap kemajuan dan memperoleh kekayaan.
• Bahasa Melayu:

  • Tamadun bermaksud suatu peradaban yang merujuk kepada pencapaian kemajuan masyarakat dari segi kebendaan serta perkembangan pemikiran meliputi bidang sosial, budaya, politik dan lain-lain yang tinggi.
  • Kemajuan kebendaan merujuk kepada pencapaian dalam penciptaan seni bina seperti bangunan dan empangan serta sistem ekonomi, seperti percukaian dan kewangan; dan hasil cipta seperti membuat kertas, lukisan dan ukiran.
  • Tamadun penting bagi membina kemajuan dan kemodenan kehidupan manusia yang teratur dalam sesebuah sistem masyarakat.