Η δομή του λόγου του Αχιλλέα (στ 60-68)
Προσφωνεί τον Αγαμέμνονα με το πατρωνυμικό του (Ατρείδη) δείχνοντας έτσι πως τον τιμά και τον ξεχωρίζει.
Παρουσιάζει την κρισιμότητα της κατάστασης.
Κάνει πρόταση να καταφύγουν στη μαντική. Εδώ η αναφορά στις τρεις κατηγορίες ανθρώπων που διαθέτουν μαντικές ικανότητες τονίζει τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Δεν φαίνεται να αμφιβάλλει για το ότι υπαίτιος του λοιμού είναι ο Απόλλωνας
Προκειμένου να ανακαλύψουν την αιτία του κακού, αναρωτιέται σε ποια προσφορά προς τον Θεό δεν υπήρξαν τυπικοί οι Αχαιοί, ώστε να επανορθώσουν.