Σκηνή Αχιλλέας-Θέτιδας 2

• Χαρακτηρισμός Αχιλλέα

  Aδυναμία χαρακτήρα (παράπονο, ξέσπασμα σε δάκρυα που εξωτερικεύουν τον πόνο του, αίσθημα αδικίας, πληγωμένος εγωισμός που επιζητά τη μητρική υποστήριξη - παρηγοριά). Θεωρεί την αποκατάσταση της τιμής του ευθύνη του Δία και αντιστάθμισμα για την ολιγόχρονη ζωή του. Με υποκειμενικότητα εξιστορεί τα γεγονότα ενοχοποιώντας τον Αγαμέμνονα και αποσιωπώντας τη δική του αυθάδεια. Εγωκεντρικός.
• Η έννοια της τιμής

  Στην ηρωική κοινωνία η τιμή του ήρωα ταυτίζεται με την καταξίωσή του. Επιβεβαιώνεται και κατοχυρώνεται μέσω δύο εξωτερικών χαρακτηριστικών το πρώτο είναι η ανδρεία στο πεδίο της μάχης και το δεύτερο τα υλικά αγαθά που έχει στην κατοχή του (σπίτια, χρυσά, αργυρά και χάλκινα αντικείμενα, δούλους, κτήματα). Το γέρας του στρατιώτη συνδέεται με την τιμή του στρατιώτη και η στέρησή του σημαίνει στέρηση της τιμής. Ακόμη, όσο μεγαλύτερο είναι το γέρας, τόσο μεγαλύτερη είναι η τιμή.
• Η βουλή του Δία

  Η υπόσχεση του Δία στη Θέτιδα, δηλ. το να δικαιώσει τον Αχιλλέα δίνοντας νίκες στους Τρώες, επιβεβαιώνεται από την προβολή της παντοδυναμίας του Δία και την ανυποχώρητη στάση του στη λογομαχία με την Ήρα.
• Ικεσία της Θέτιδας-στ 494-517: Τυπικό της Ικεσίας


  α) Η Θέτις ανέβηκε στον Όλυμπο 12 μέρες μετά τη συνάντησή της με τον Αχιλλέα

  β) Με το ένα χέρι έπιασε το γόνατο του Δία και με το άλλο το πηγούνι του

  γ) Ζητά να λάβει απάντηση όχι με λόγια αλλά με νεύμα

  -γιατί ο Δίας φοβάται μην τους ακούσει η Ήρα

  -καθώς αυτή ζηλεύει και θα οργιστεί αν ο Δίας πάρει το μέρος των Τρώων
• Τεχνική-Θέτιδα


  Στη σκηνή αυτή υπάρχει ανθρωπομορφισμός της Θέτιδας, γιατί εμφανίζεται με ανθρώπινα συναισθήματα (στενοχώρια, συμπόνια, μητρική στοργικότητα).