Pieśń o Rolandzie

• Utwór powstał w XI wieku
• Nawiązuje do hsitorycznych postaci i wydarzeń
• Historia miała pokazywać przykłady pięknego życia i wzory postaw, w związku z czym zamieszczono w niej wyolbrzymione czyny bohaterów i zmieniono okoliczności
• Powieść jest eposem rycerskim, gatunkiem popularnym we Francji zwanym chansonas de geste, czyli pieśni o czynach
• epos rycerski - opowieści sławiące czyny rycerzy
• cechy eposu:

  • heroiczne czyny, np. podboje Karola Wielkiego
  • akcja na tle przełomowych wydarzeń
  • ukazuje etos rycerza - wartości, obyczaje (np. honorwa postawa Rolanda w obliczu śmierci)
  • utwór ma charakter parentyczny i panegiryczny
  • zachowuje zasadę decorum - patetyczny styl pełen alegorii (np. scena śmierci Rolanda)
  • zawiera liczne powtórzenia pralelnych fragmentów, szablonów narracyjnych, motywów i epitetów stałych
  • występują zjawiska nadprzyrodzone (np. sny prorocze)
  • w oryginale pisany wierszem
• panegirizm - przesadne wychwalanie kogoś
• patetyzm - wzniosłe, poważne treści
• Tematyka utworu:

  • kampania Karola Wielkiego przeciw Arabom
  • udział w wojnie hrabiego Rolanda i jego śmierć
• Czas Akcji - czas wojen Karola wielkiego aż do powrotu cesarza do Akwizgranu

  Miejsce Akcji - Hiszpania
• Treść:

  • walka Karola Wielkiego z Saracenami
  • Roland odmawia wezwania pomocy podczas ataku
  • Śmierć Rolanda - dusza zabrana do nieba przez anioły
• Problematyka:

  • Roland ideał rycerza - bóg, honor, ojczyzna
  • Karol Wielki ideał władcy - sprawiedliwy, pochodzi od Boga
  • ars moriendi - sztuka umierania, dobre życie = dobra śmierć