Cesarstwo Rzymskie

• I Wojna Punicka (264-241 r. p.n.e.)

  Przyczyna: Dążenie Rzymian do podbicia Sycylii.

  Przebieg: Rzymianiie zbudowali silną flotę i zwyciężyli w bitwach:

  pod Mylae (260 r. p.n.e)

  pod Eknomos (256 r. p.n.e)

  obok wysp Egadzkich (241 r. p.n.e)

  Skutki: Sycylia prowincją Rzymską, Kartagina płaci odszkodowanie
• II Wojna Punicka (218-201 r. p.n.e.)

  Przyczyna: Rzymianie złamali zawarty z Kartaginą traktat o strefie wpływów w Hiszpanii

  Przywódcy:

  Kartagina - Hannibal

  Rzym - Korneliusz Scypion

  Skutki: Utrata posiadłości kartagińczyków, utrata floty
• III wojna punicka (149 - 146 r. p.n.e)

  Przyczyna: dążenie rzymian do zniszczenia kartaginy

  Przebieg: oblężenie kartaginy

  Skutki: zburzenie kartaginy, nowa prowincja rzymska - afryka
• Rzym został założony w 753 r. p.n.e przez Romulusa
• w 117 r. p.n.e państwo rzymskie osiągnęło największy zasię terytorialny
• władze w prowincjach rzymu sprawowali namiestnicy
• Romanizacja to proces rozpowszechniania się rzymskich obyczajów, języka, stylu życia i wierzeń na terenie całego imperium
• Rzym był królestwem od 753 do 509 r. p.n.e, gdy został wygnany ostatni król rzymski Tarkwiniusz Pyszny
• Rzym był republiką od 509 do 27 pn.n.e.
• Rzym był cesarstwem od 27 do 476 r. n.e
• W okresie gdy Rzym był monarchią, najwyższą władzę sprawował król. Rządziło ich siedmiu, a pierwszym według tradycji był Romulus
• Król pełnił funkcję przywódcy politycznego, dowódcy wojskowego, najwyższego kapłana, i sędziego.
• W okresie Królewskim państwa rzymskiego funkcjonowały zgromadzenie ludowe, inaczej komicja
• W okresie republiki władzę w rzymie podobnie jak w greckich polis sprawowali obywatele (wolni i pełnoletni mężczyźni). Każdy z nich był zobowiązany między innymi do płacenia podatków oraz udział w kampanii wojennych
• W okresie republiki w rzymie ustrój stale ewoluował. Przyczynami tych procesów były:

  wewnętrzne konflikty społeczne między plebejuszami A patrycjuszami

  zmiany społeczne gospodarcze

  stopniowe przekształcanie się z Rzymu z miasta– Państwa w imperium.
• Filarami ustroju republiki rzymskiej były: zgromadzenie ludowe, urzędnicy i Senat
• zgromadzenie ludowe (Komicja) podejmował najważniejsze decyzje w państwie i pełniły funkcje sądownicze, wyborcze i ustawodawcze
• W 60 roku p.n.e. Gnejusz Pompejusz, Juliusz Cezar i Marek Krassus zawarli porozumienie (pierwszy triumwirat) i podzielili władzę w państwie pomiędzy siebie. Koniec końców władzę objął Juliusz Cezar
• Cesarstwo rzymskie rozciągało się od Hispanii do Egiptu, od Brytanii do Afryki Północnej
• 44 rok p.n.e. śmierć Juliusza Cezara
• W 43 rok p.n.e. powstał drugi triumwirat. Zawiązali go adoptowany przez Cezara Gajusz Oktawiusz, Marek Antoniusz, i Marek lepidus. władzę nad całym imperium przejął Gajusz Oktawiusz (później przyjął imię ojca – Cezar)
• Początek cesarstwa w rzymie to 27 rok p.n.e.
• Dioklecjan (284 – 305 n.e) Przeprowadził reformy: fiskalną (uzależnienie wysokości podatków od typu upraw i jakości gruntów), Monetarną, wojskową, administracyjną.
• Z powodu trudności w zarządzaniu państwem Dioklecjan wprowadził Tetrarchia, czyli współrządy czterech cesarzy: dwóch Augustów, i dwóch Cezarów.
• W 395 r. n.e Cesarstwo trwale podzielono na dwie części: zachodnią i wschodnią.