Ang mga palatandaan ng katarungang panlipunan ay nakikilala.
Ang mga paglabag sa katarungang panlipunan ng mga tagapamahala at mamamayan ay nakapagsusuri.
Kumpletuhin ang pangungusap sa pamamagitan ng pagsulat ng angkop na titik upang mabuo ang salita.
Ang katarungang panlilhat ay tumutukoy sa kabutihan para sa bawat indibidwal na nasa lipunan.
Ang katarungang panlilhat ay isang paraan ng paglilingkod at pagpapakita ng pagmamahal sa kapwa at lipunan na hindi nagsihangad ng anumang kapalit.
KAHALAGAHAN: Dahil dito, mahalaga na maaga pa lamang ay nalilinang na sa mga pagpapahalaga at virtue sa paggawa na nasasalig sa pagpapahalaga sa KASIPAGAN.
Sa pamilya, una mong naranasan ang mga bagay-bagay na nagbigay sa iyo ng kamalayan tungkol sa katarungan.
Ang legal na batas ay siyang panlabas na anyo ng moral na batas.
Ang katarungan ay isang mahalagang pundasyon ng panlipunang pamumuhay.
PAGHIHINUHA: Ang pag-unlad ng sariling pagkatao ay nagbibigay-daan sa pagtulong ng pag-unlad ng kapuwa at ng bansa.
SURIIN: Matutugunan lamang ang pangangailangang ito kung may nabubuong ugnayan sa atin at sa mga taong nakapaligid sa atin – isang ugnayang dapat na pinamamayanihan ng KATARUNGAN.
Ang katarungang panlipunan ay namamahala sa kaayusan ng kaugnayan ng tao sa kanyang kapwa at sa ugnayan ng tao sa lipunan.
Sa pamamagitan ng pagiging makatarungan, sinusunod mo ang Likas na Batas Moral.
Ang legal na kaayusan kung gayon ay nararapat na maging tulay ng moral na kaayusan sa lipunan.
PAGHIHINUHA: Ang pagiging masipag, maagap at masikap na nakatuon sa produk-tibong gawaing naaayon sa itinakdang mithin ay kailangan sa pag-unlad ng sariling pagkatao.
SURIIN:Ayon kay Santo Tomas de Aquino, ang katarungan ay isang gawi na gumagamit lagi ng kilos-loob sa pagbibigay ng nararapat sa isang indibidwal.
Ang katarungangpanlipunan sa tunay na kahulugan nito ay kumikilala sa dignidad ng tao.
Kung kawalang-katarungan ang pang-aapi, katarungan ang pagkalinga at paggalang sa dignidad ng tao.
Kung kawalang-katarungan ang pang-aagaw ng lupa, katarungan ang gumalang sa pagmamay-ari (ng lupa)…
Ang pagiging MASIKAP ay mas mataas ang antas sa kasipagan sapagkat sinumang nagsisikap ay hindi inaalintana ang anumang hadlang na darating sa kaniya sa pagtugon sa gawaing dapat matapos sa takdang panahon.
Mahalagang kontribusyon sa pag-unlad ng lipunan ang mga manggagawa nito.
Ang mga naglalakihang gusali, matitibay na tulay, milya-milyang kalsada, mga kagaanang nararanasan natin bunga ng teknolohiya, at marami pang iba - ay mula sa lakas at isipan ng iba't ibang uri ng mga manggagawa.
Kapag naging likas na ang mga virtue na ito, magiging natural na lamang sa isang mag-aaral o manggagawa na pumasok sa takdang oras o mas maaga pa, sa paaralan, bilang isang mag-aaral, o sa tanggapan, bilang isang manggagawa.
Ang BUNGA nito ay malaking kapakinabangan sa organisasyong kinabibilangan nito.
Makikinabang dito ang BANSA at ang buong Mundo.
Ang PAGIGING MAAGAP ay ang malimit na pagsunod sa anumang utos o tungkulin sapagkat buo na ang loob ng isang tao na tapusin sa pinakamadaling panahon ang anumang tungkulin.
Ang mga PAGPAPAHALAGA at VIRTUE na ipinakikita ng mga manggagawa ang nagbibigay-kaayusan at nagtatataas ng antas, higit sa lahat, sa karakter ng mga manggagawa at ng kanilang mga gawain.
Kung kawalang-katarungan ang pagpatay, ang buhay ay katarungan…
Ang PAGKAKAISA at PAGMAMALASAKIT ng mga tao na umunlad ang bawat isa ay pagpapakita ng pagmamahal sa kapuwa at sa bansa.
Ang mga pangangailangan ng kapwa o pamayanan sa mga angkop na pagkakataon ay natutugunan.
Kung wala ring katarungan sa lipunan, pati ang tao sa loob nito ay hindi magagawang mabuo ang sarili.
Ang tunay na kahulugan ng katarungan ay kumikilala sa tao.
Sa pamamagitan ng pagiging makatarungan, sinusunod mo ang mga paraan.
Maitataguyod ang katarungang panlipunan sa pamamagitan ng pagbibigay mo sa iyong kapwa ng mga paraan.
Sa katarungan, una mong nararanasan ang mga bagay-bagay na nagbibigay sa iyo ng kamalayan tungkol sa katarungan.
Ayon kay Dr Manuel B Dy Jr, ang katarungan ay isang pagbibigay at hindi isang pagtanggap.
Kung kaya ang tuon ng katarungan ay ang labas ng sarili.
Nangangailangan ito ng panloob na kalayaan mula sa pagkiling sa sariling interes.
Isinasaalang -alang ng katarungang panlipunan ang paggalang sa dignidad ng tao sapagkat may halaga ang tao ayon sa kanyang taglay na kalikasan.
Ang katarungang panlipunan ay nauukol hindi lamang sa ugnayan ng tao sa kanyang kapwa kundi sa ugnayan din nya sa lipunan.