Maatschappijkunde

• De meeste volledige omschrijving van het begrip criminaliteit is

  alle misdrijven omschreven in de wet.
• Als je een wet overtreedt, pleeg je een strafbaar feit. Deze staan in het Wetboek van Strafrecht.
• Er zijn ook andere wetten waarin de overheid bepaald gedrag strafbaar stelt, zoals de Wegenverkeerswet, de Wet Wapens en munitie en de Opiumwet ( wet over drugs).
• Omdat de samenleving voortdurend verandert, veranderen soms ook de regels. Crimineel gedrag is tijdsgebonden en plaatsgebonden.
• Een overtreding is een lichte schending van de wet, zoals wildplassen of openbare dronkenschap. Een zware schending van de wet noem je een misdrijf, zoals diefstal.
• Voor een misdrijf wordt je zwaarder gestraft dan voor een overtreding.
• Dit zijn dus de verschillende soorten van strafbaar gedrag:
• • Geen strafblad
• • Medeplichtigheid is niet strafbaar
• • Poging tot is niet strafbaar
• • De maximale straf is 1 jaar in hechtenis in het Huis van Bewaring
• • Je krijgt een strafblad
• • Bij medeplichtigheid ben je strafbaar
• • Bij poging tot ben je strafbaar
• • De maximale straf is een levenslange gevangenisstraf
• De ernstige vormen van criminaliteit noemen we zware criminaliteit. Voorbeelden hiervan zijn: moord, inbraak, verkrachting, gewapende overvallen en het verkopen van harddrugs.
• Met veel voorkomende criminaliteit bedoelen we minder ernstige misdrijven, zoals winkeldiefstal, zakkenrollen, voetbalvandalisme en fietsdiefstal.
• Deze criminaliteit wordt vooral gepleegd door jongeren tussen de 16 en 23 jaar.
• Veel mensen hebben last van deze criminaliteit, bovendien voelen veel mensen zich hierdoor onveilig.
• Ongeschreven regels staan niet op papier.
• Geschreven regels zijn daarin tegen opgeschreven in wetten of regelementen.
• Hoofdstuk 2
• Criminaliteit is een maatschappelijk of sociaal probleem. De kenmerken hiervan zijn:
• 1. De samenleving als geheel heeft er last van. Bijvoorbeeld omdat

  de maatschappelijke waarden en normen bedreigt.
• 2. Over de oplossing van criminaliteit bestaan veel meningen.
• 3. De media besteden veel aandacht aan criminaliteit en beïnvloeden daardoor de publieke opinie.
• 4. Het verminderen van criminaliteit is vooral een taak van de overheid en dat maakt criminaliteit een politiek probleem
• Criminaliteit heeft veel gevolgen. De gevolgen die je kunt berekenen in geld, noemen we materiële gevolgen, voorbeelden zijn:
• • Naar het ziekenhuis moeten door een vechtpartij.
• • Een kapot iets in je huis na een inbraak.
• • De kosten voor de bestrijding van criminaliteit.
• Veel gevolgen zijn niet in geld uit te drukken en daardoor minder zichtbaar. We noemen dit immateriële schade, zoals gevoelens van angst en onveiligheid.
• Ook kunnen onze opvattingen over wat wel en wat niet mag, door criminaliteit veranderen. Dit heeft morele verontwaardiging. Criminaliteit kan ook gezien worden als een bedreiging van de rechtstaat. Daarmee bedoelen we dat mensen het vertrouwen in de overheid verliezen.
• Uit onderzoek blijkt dat veel Nederlanders zich regelmatig onveilig voelen. Dat komt vooral door de media. Zij besteden veel aandacht aan criminaliteit, omdat


  dit zorgt voor hoge oplagecijfers en kijkcijfers.
• Om een realistisch beeld te krijgen van criminaliteit moet je naar de cijfers kijken.
• Het CBS (Centraal Bureau voor de Statistiek) verzamelt en publiceert alle misdaadcijfers en maakt daarbij gebruik van slachtoffer onderzoek, politiestatistieken, daderonderzoek en de veiligheidsmonitor.
• De cijfers van het CBS zijn niet altijd betrouwbaar, want:
• • Niet alle delicten worden ontdekt
• • Aangiftebereidheid verschilt per misdrijf
• • Selectieve opsporing