Ραψωδία Ζ' Ιλιάδα

• στ. 369 λοφοσείστης 

  Επίθετο που χαρακτηρίζει την ορμή του πολεμιστή Έκτορα : αυτός που, καθώς ρίχνεται ακάθεκτος στη μάχη, σείει τη φούντα της περικεφαλαίας του.
• στ. 373 πύργος

  Ο καστρόπυργος των Σκαιών πυλών. Από αυτόν τον πύργο, ακριβώς πάνω από την πύλη, πολλές φορές οι γυναίκες και οι γέροντες παρακολουθούσαν τις μάχες.
• στ. 378 συννυφάδα

  Έτσι αποκαλούνται μεταξύ τους οι γυναίκες των οποίων οι σύζυγοι είναι αδέλφια, η σύζυγος του κουνιάδου.               
• στ. 378 ανδράδελφη

  Η αδελφή του συζύγου, η κουνιάδα.
• στ. 395 πολύδωρη

  Πιθανόν η σύζυγος που έφερε μαζί της πολλά δώρα ως προίκα ή για την οποία δόθηκαν πολλά δώρα, όταν ζητήθηκε σε γάμο. Στην ομηρική κοινωνία συνηθιζόταν ο γαμπρός να προσφέρει δώρα στον πατέρα της νύφης, αλλά δεν αποκλείονταν και αντίθετες περιπτώσεις.
• στ. 402-403 Σκαμάνδριος

  Ήταν το όνομα που ο Έκτορας και η Ανδρομάχη είχαν δώσει στο γιο τους, συνδέοντάς τον έτσι με τον ποταμό Σκάμανδρο, που έκανε εύφορη την τρωική πεδιάδα και λατρευόταν ως θεός-προστάτης της πόλης. Οι Τρώες όμως, όπως σχολιάζει ο ίδιος ο ποιητής, για να τιμήσουν τον πιο γενναίο πρόμαχο της πόλης τους, φώναζαν το γιο του «Ἀστυάνακτα».
• στ. 404-406 Τα δάκρυα της Ανδρομάχης

  Η τρυφερότητα αποδίδεται απλά, αλλά και με μοναδική γλαφυρότητα. Τα δάκρυα της Ανδρομάχης υπογραμμίζουν την οικειότητα της σκηνής.
• στ. 417 δεν τον εγύμνωσε

  Δεν του αφαίρεσε τα όπλα του, πράγμα που θα ταπείνωνε το γέροντα βασιλιά. Ο σεβασμός του Αχιλλέα προς τον Ηετίωνα αποτελεί έντονη αντίθεση και ειρωνεία με την κακοποίηση του πτώματος του Έκτορα από τον ίδιο ήρωα στη ραψωδία Χ.
• στ. 433-434 αγριοσυκιά

  Τοποθεσία του τείχους της Τροίας, που είχε πάρει αυτό το όνομα είτε γιατί βρισκόταν κοντά σε τόπο κατάφυτο από συκιές είτε γιατί υπήρχε εκεί μόνο ένα τέτοιο δένδρο.         
• στ 433-434 η πόλις καλοανέβατη, καλόπαρτο το τείχος

  Σύμφωνα με μια παράδοση, τα τείχη της Τροίας τα έχτισαν ο Ποσειδώνας και ο Απόλλωνας, όταν κάποτε ο Δίας για να τους τιμωρήσει τους είχε στείλει να υπηρετήσουν το βασιλιά Λαομέδοντα, πατέρα του Πρίαμου. Το τμήμα του τείχους όμως στη θέση αγριοσυκιά ήταν ευάλωτο, γιατί το είχε κατασκευάσει ο θνητός Αιακός.
• στ. 441 φοβούμαι

  Τη συμπεριφορά του Έκτορα τη ρυθμίζει η αἰδώς, δηλαδή ο «φόβος της ατίμωσης», που είναι το πλέον διαδεδομένο ηθικό συναίσθημα στην ομηρική κοινωνία.
• στ. 446 χάριν της δόξας του πατρός

  Καθήκον του γιου ήταν να διαφυλάξει την πατρική δόξα, να την αυξήσει και να την κληροδοτήσει στους δικούς του γιους.
• στ. 456 ξένον ύφασμα θα υφαίνεις προσταγμένη

  Οι λέξεις ξένον και προσταγμένη έχουν αρνητικό περιεχόμενο και δηλώνουν τον υποβιβασμό της βασίλισσας σε δούλη. Αντίθετα, το ρήμα υφαίνω δεν έχει αρνητική χροιά, γιατί και οι ελεύθερες ύφαιναν.
• Άστοχα Ερωτήματα

  Τα θέτει ο Έκτορας στις υπηρέτριες για να μάθει πού είναι η Ανδρομάχη. Προβάλλει τρεις δυνατότητες: Ή να είναι η συννυφάδα της, ή στην κουνιάδα της ή στον ναό της Αθηνάς. Η υπηρέτρια απαντάει απορρίπτοντας μία μία τις ερωτήσεις του Έκτορα και του αποκαλύπτει ότι βρίσκεται στα τείχη. Τα άστοχα ερωτήματα επιτείνουν την αγωνία των αναγνωστών, καθώς συμβάλουν στην επική επιβράδυνση.
• Λόγος Ανδρομάχης

  Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί η Ανδρομάχη για να πείσει τον Έκτορα να μην πάει στη μάχη βασίζονται κυρίως στο συναίσθημα. Τα επιχειρήματα διακρίνονται σε τρία χρονικά επίπεδα. Παρόν: Η αξία του Έκτορα στη δική της ζωή. Παρελθόν: Αναδρομική Αφήγηση για όσα είχαν συμβεί στην οικογένειά της. Μέλλον: Φόβος για το μέλλον το δικό της και του παιδιού της.
• Αναδρομική Αφήγηση

  Αναδρομική αφήγηση της Ανδρομάχης για την κατάληξη που είχε η οικογένειά της εξαιτίας του Αχιλλέα.
• Αναδρομική Αφήγηση + αναφορά στον Αχιλλέα

  Η Ανδρομάχη, στον λόγο της, ενώ εκφράζει την ανησυχία της για τη ζωή του Έκτορα, μέσω της αναδρομής που κάνει εξαιρεί το πολεμικό ήθος του Αχιλλέα, ο οποίος ενώ σκότωσε τον πατέρα και τα αδέρφια της, σεβάστηκε τα σώματά τους, αφού δεν τους αφόπλιση και τήρησε τα εθιμοτυπικά της εποχής (καύση και μνήμα)
• Ομηρική Αιδώς

  Στην ομηρική εποχή είχε ιδιαίτερη σημασία η αποδοχή και η έγκριση της κοινής γνώμης. Ο Έκτορας, όταν συζητούσε με τη γυναίκα του της εξέφρασε τον φόβο του για την ατίμωση που θα βιώσει αν δεν πολεμήσει. Στο μυαλό του Έκτορας κυριαρχεί η ανάγκη να εξασφαλίσει αφενός την τιμ της οικογένειάς του, υπερασπιζόμενος την πατρίδα του και αφετέρου να κληροδότημα στην επόμενη γενιά την αξία και την υστεροφημία του.
• Τραγική Ειρωνία 1

  Στίχοι 413-418. Η Ανδρομάχη προειδοποιεί τον Έκτορα να μην πάει να πολεμήσει με τον Αχιλλέα. Δεν γνωρίζει ότι θα τον σκοτώσει κάτι το οποίο εμείς γνωρίζουμε.
• Τραγική Ειρωνία 2

  Στίχοι 413-418. Ο Αχιλλέας, τίμησε τον Αετίωνα, τον πατέρα της Ανδρομάχης, με ταφή του σώματός του και κτίσιμο μνημείου, αλλά το πτώμα του Έκτορα θα το κακοποιήσει, ώσπου στο τέλος του έπους η έκκληση και η θλίψη του Πριάμου θα τον παρακινήσουν να δείξει παρόμοιο σεβασμό ακόμη και στον άνθρωπο που σκότωσε τον Πάτροκλο.
• Γύμνωση-Σκύλευση

  Στην ομηρική μάχη ο νικητής πρέπει να γίνει κύριος των όπλων του αντιπάλου (γύμνωση) και του νεκρού σώματός του (σκύλευση) για να θεωρηθεί ολοκληρωμένη η νίκη του.