Modelo de estado

• Agás no sexenio que vai entre 1868 e 1874, o réxime político da España liberal foi a monarquía constitucional doutrinaria, favorable aos intereses da burguesía e aristocracia. Os seus trazos foron os seguintes:
• • Papel hexemónico e central do rei: comparte soberanía e poder lexislativo coas Cortes, exerce o executivo, nomea cargos públicos, etc. Estas prerrogativas sofren modificacións segundo a tendencia progresista ou moderada do goberno.
• • Estado unitario e centralizado: unidade da nación española. O territorio organizábase en concellos e provincias; segundo a tendencia ideolóxica do goberno, aplicáronse dous modelos: o conservador, no que os alcaldes eran nomeados polo goberno central; e o progresista, no que os alcaldes eran elixidos pola poboación. Fronte a isto, xa na década de 1830 xurdiron diferentes doutrinas que defendían as liberdades e o recoñecemento das particularidades culturais e políticas das provincias: o provincialismo.
• • Estado de propietarios que restrinxe a participación política: os grupos dominantes só deron participación política aos propietarios, tanto burgueses como aristócratas, co obxectivo de manter a súa posición hexemónica. Para apartar ás masas, todos os gobernos restrinxiron o sufraxio.