Omdat koolstofverbindingen zijn ontstaan uit biologisch materiaal, worden ze ook wel organische verbindingen genoemd.
Steenkool is goedkoop en direct na de winning te gebruiken.
Steenkool wordt nu gebruikt voor de opwekking van elektrische stroom in centrales. Het leidt tot veel uitstoot van CO2 en fijnstof.
Aardgas kan na winning bijna direct gebruikt worden. Het bestaat voornamelijk uit methaan.
Omdat aardgas veel H-atomen bevat, komt er bij de productie minder CO2 vrij dan bij steenkool. En de verbranding verloopt vollediger dan bij een vaste stof.
De samenstelling van aardolie kan variëren door de lengte van koolstofketens. Langere koolstofketens zorgen ervoor dat de onderlinge vanderwaalskrachten tussen de moleculen sterker zijn. Dit leidt tot een dikkere olie.
Andere soorten olie kunnen dun, vloeibaar en gemakkelijk op te pompen zijn. Deze soorten olie bevatten op microniveau kortere koolstofketens.
De destillatie van aardolie vindt plaats in destillatietorens. De aardolie wordt tot 370 graden verhit zodat het grootste deel in de gasfase komt. Het mengsel van van damp en vloeistof wordt aan de zijkant van de toren ingevoerd.
Het nog vloeibare deel van de aardolie zakt naar beneden en vormt het residu.
Het gasvormige deel van de aardolie verspreidt zich door de destillatietoren. Omdat deze toren van beneden naar boven steeds koeler wordt, zullen de stoffen met een hoog kookpunt onder in de toren condenseren.
Naarmate het kookpunt van de verschillende stoffen daalt, zullen deze steeds hoger in de toren condenseren.
Sommige stoffen hebben een dermate laag kookpunt, dat ze de toren in de gasfase verlaten.
De mengsels met vergelijkbare kookpunten worden fracties genoemd.
Naarmate de koolstofverbindingen meer massa hebben, zijn de vanderwaalskrachten sterker en worden op macroniveau de kookpunten hoger.
Aan benzine wordt ethanol toegevoegd dat uit biomassa wordt gemaakt.
Zwaveldioxide, SO2, is giftig.
Er moet meer benzine worden gemaakt uit dezelfde hoeveelheid aardolie. Deze extra benzine wordt gemaakt uit de nafta- en de gasoliefractie.
Kraken is een ontledingsreactie waarbij grotere koolstofverbindingen worden gesplitst in kleinere koolstofverbindingen.
Daarbij ontstaan naast benzine ook andere waardevolle grondstoffen. Deze grondstoffen worden door de petrochemische industrie omgezet in tussenproducten, die verder gebruikt kunnen worden voor de productie van kunststoffen en medicijnen.
Het kraakproces kan ook thermisch verlopen door te verhitten zonder dat er zuurstof aanwezig is. Ook kan het plaatsvinden onder invloed van een katalysator.
Omdat na een kraakontleding altijd kortere koolstofbindingen ontstaan, zullen de reactieproducten lagere kookpunten hebben dan de beginstof.