Αμυντικοί Μηχανισμοί

• Αμυντικοί Μηχανισμοί 


  Αναπτύσσει ο οργανισμός μας για να καταπολεμήσει τα παθ. μικρόβια
• Διακρίνονται σε: (ανάλογα με τη θέση)

  1. Εξωτερικούς (1η γραμμή άμυνας)
  2. Εσωτερικούς (2η γραμμή άμυνας)
• Εξωτερικοί Μηχανισμοί 


  Στόχος: Να εμποδίσουν την είσοδο των παθ. μικρ. στον οργανισμό
• Εσωτερικοί 


  Στόχος: Καταπολεμούν τους εισβολείς (δλδ. εμποδίζουν τον πολλ/σμό τους), εφόσον έχουν καταφέρει να εισέλθουν.
• Εξωτερικοί -> ΓΕΝΙΚΟΙ

  Γενικοί: Δρουν με κοινό τρόπο για οποιονδήποτε παθ. μικρ. Τον καταστρέφουν ή εμποδίζουν χωρίς να ξέρουν ποιο είναι το μικρόβιο.
• Εσωτερικούς -> 1. ΓΕΝΙΚΟΙ κ’ 2. ΕΙΔΙΚΟΙ

  Ειδικοί: Δρουν εξειδικευμένα. Γνωρίζουν το μικρόβιο που καταστρέφουν και το θυμούνται για το μέλλον.
• Γενικοί Εσωτερικοί Αμ. Μηχανισμοί

  1. Φλεγμονή -> ενεργοποιείται μετά από καταστροφή ιστών

  Συμπτώματα:

  1. τοπική άνοδος θερμοκρασίας
  2. πρήξιμο στη συγκεκριμένη περιοχή
  3. πόνος
  4. κοκκίνισμα
  5. Πυρετός -> άνοδος θερμοκρασίας σώματος μετά από γενικευμένη μόλυνση
  6. Ουσίες με αντιμικροβιακή δράση (ιντερφερόνες)
  7. Φαγοκυττάρωση [φαγοκύτταρα: κύτταρα (λευκά αιμοσφαίρια), εκτελούν τη φαγοκυττάρωση (καταστροφή εισβολών)]
• Γενικοί Εξωτερικοί Αμ. Μηχανισμοί

  1. Δέρμα (φραγμός)
  2. Σάλιο -> περιέχει ένζυμα -> καταστροφή μικροβίων (τροφή)
  3. Ιδρώτας -> περιέχει ένζυμα -> καταστροφή μικροβίων (δέρμα)
  4. Βλεννογόνο -> τύπος επιθηλιακού ιστού που εκκρίνει

  ΒΛΕΝA ( παχύρρευστη κ’ κολλώδεις ουσία)

  Ρόλος: παγιδεύει μικρόβια ή σκόνη και τα ωθεί έξω από τον οργανισμό με τον βήχα κ’ φτάρνισμα

  Μπορούν να βρεθούν:

  • Εσωτερικό μύτης
  • Στοματική κοιλότητα
  • Βλέφαρα (επιπεφυκότας)
  • Γεννητικά όργανα

  5. Όξινο περιβάλλον στομάχου
• Γιατί θεωρείται το στομάχι Εξωτερικός Αμ. Μηχανισμός; 


  Ο πεπτικός σωλήνας είναι ανοικτός, από τη στοματική κοιλότητα έως και τον πρωκτό. Γι’ αυτό το στομάχι θεωρείται εξωτερική κοιλότητα του σώματος.
• Όξινο περιβάλλον του στομάχου 


  Καταστρέφει τα περισσότερα μικρόβια, που ξέφυγαν από το σάλιο, μέσω του υδροχλωρικού οξέος.

  Εξαίρεση: βακτήριο χολέρας, ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού
• Χαρακτηριστικά Ειδικών Εσωτερικών Αμ. Μηχανισμών

  1. Ειδικότητα -> γνωρίζει ο μηχανισμός ΤΙ σκοτώνει
  2. Μνήμη -> θυμούνται το μικρόβιο αυτό για το μέλλον

  —> Δημιουργούνται ειδικά κύτταρα μνήμης:

  • Τα κύτταρα αυτά θυμούνται τον εισβολέα και σε πιθανή επανείσοδο αυτού στον οργανισμό, παράγονται άμεσα, σε μεγάλες ποσότητες αντισώματα. Το αντιγόνο εξουδετερώνεται ταχύτατα και δεν εμφανίζονται συμπτώματα.
  • Τότε, έχουμε αποκτήσει ανοσία στο συγκεκριμένο αντιγόνο.
• Αντιγόνο

  Ο «ξένος» παράγοντας (μικρόβιο, μικροβιακή ουσία) που εισέρχεται στον οργανισμό μας, και προκαλεί ανοσολογική απάντηση ή απόκριση.
• Ανοσολογική Απάντηση ή Απόκριση

  Η απάντηση που πυροδοτείται από τον οργανισμό μέσω της αναγνώρισης του αντιγόνου από το ανοσοβιολογικό σύστημα.

  Απαντά με 2 τρόπους στο αντιγόνο:

  1. ενεργοποιεί κύτταρα, που λέγονται λεμφοκύτταρα (σκοτώνουν μικρόβια)
  2. προϊόντα κυττάρων (π.χ. αντισώματα)
• Αντισώματα

  Πρωτεΐνες με δομή τέτοια ώστε να ταιριάζουν με το αντιγόνο όπως το κλειδί με την κλειδαριά, οδηγώντας στην εξουδετέρωση του αντιγόνου. Αναγνωρίζουν μόνο ΕΝΑ είδος αντιγόνου.

  • Μέχρι ο αριθμός των αντισωμάτων φτάσει να είναι αρκετός για να εξουδετερωθεί το αντιγόνο, περνούν μερικές μέρες. Στο διάστημα αυτό παράλληλα με τη δράση των γενικών αμυντικών μηχανισμών, εμφανίζονται τα συμπτώματα της ασθένειας.
• Ανοσία

  Ένας οργανισμός έχει αποκτήσει ανοσία όταν ΔΕΝ νοσεί λόγω των ειδικών κυττάρων μνήμης που διαθέτει από προηγούμενη ανοσολογική απόκριση ενάντια σε αυτό το αντιγόνο.
• Εμβόλια (Πρόληψη) 


  Μπορεί να περιλαμβάνει μικρή ποσότητα:

  • Νεκρών μικροοργανισμών
  • Τμημάτων μικροοργανισμών
  • Ανενεργών (εξασθενημένων) μικροοργανισμών

  Βήματα:

  1. Ο οργανισμός αναγνωρίζει τον νεκρό ή ανενεργό μικροοργανισμό ως αντιγόνο και ενεργοποιεί την ανοσολογική απόκριση.
  2. Παράγει αντισώματα και κύτταρα μνήμης για να θυμάται το αντιγόνο για το μέλλον.

  Έχουν εξαφανιστεί πολλές ασθένειες που μάστιζαν την ανθρωπότητα (π.χ. ευλογιά)
• Ορός (Θεραπεία)

  • Δεν προκαλεί ανοσολογική απόκριση
  • Χορηγούνται έτοιμα αντισώματα, που λαμβάνονται από κάποιον ζωικό οργανισμό που έχει μολυνθεί από τον ίδιο μικρ., για την αντιμετώπιση του μικροοργανισμού (π.χ. τέτανος -> αντιτετανικός ορός)
  • Άμεση δράση σε σχέση με το εμβόλιο
  • Δεν δημιουργούνται κύτταρα μνήμης -> ΔΕΝ έχει ανοσία
• Διαφορές Εμβολίου κ’ Ορού:

  Εμβόλια:

  1. ΑΠΟΤΕΛΟΥΝΤΑΙ από νεκρούς, ανενεργούς ή τμήματα παθογόνων μικροοργανισμών
  2. ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ενεργητική ανοσία, γιατί αποτελούν αντιγόνα και παράγουν λεμφοκύτταρα μνήμης
  3. ΠΑΡΕΧΟΥΝ μακρόχρονη προστασία
  4. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ πριν προσβληθεί ο οργανισμός
  5. ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ προληπτική μέθοδο με στόχο παραγωγή λεμφοκυττάρων
• Διαφορές Εμβολίων κ’ Ορού:

  Οροί:

  1. ΑΠΟΤΕΛΟΥΝΤΑΙ από έτοιμα αντισώματα που έχουν ληφθεί από άλλον ζωικό οργανισμό που έχει μολυνθεί από τον ίδιο μικροοργανισμό
  2. ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ παθητική ανοσία χωρίς την παραγωγή λεμφοκυττάρων μνήμης
  3. ΠΑΡΕΧΟΥΝ προσωρινή προστασία
  4. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ όταν προσβληθεί ο οργανισμός
  5. ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ θεραπευτική μέθοδο